درون گور تاريک و سرد چرخی می زنم و به مرده های بی قرارِ درون گور چشم می دوزم؛
کفن های سفيد و بی طرح و حاشيه شان در تنگ نا های گور بزرگ با هر جهشی می رقصد و با بادِ حميم همراه می شود
چشم های ترسيده از نورشان به آسمان خيره است و به انتظار معجزه ايی، بی محابا می رقصند و می رقصند و می رقصند.